اسکندر عابدینی در مصاحبه با خبرگزاری مهر با بیان اینکه معادن مستقر در منطقه به وظایف خود درزمینه توسعه منطقه عمل نکرده‌اند، افزود: «یک درصد از فروش معادن باید در منطقه‌ای که معدن استخراج می‌شود پرداخت شود ولی این مهم در منطقه ماهشان محقق نشده است.»

به گفته رئیس شورای استان زنگان طی سال ۹۸ حدود ۱۱ میلیارد تومان درآمد معادن استان زنگان به خزانه دولت ایران واریز شده که از این میزان بیش از ۱۰ میلیارد تومان متعلق به معدن سرب و روی انگوران است.

عابدینی با بیان اینکه شهرستان مانیشان حدود ۵۲ معدن دارد، گفت: «از این تعداد ۴۸ معدن فعال است و در این میان به جز اینکه آلودگی زیست محیطی و تخریب جاده‌های کم عرض روستاها توسط ماشین‌های سنگین معادن، دستاوردی برای این منطقه نداشته است.»

او افزود: «معدن علم کندی(الم کندی) با حجم تولید بالای سنگ معدن آن‌گونه که باید برای منطقه مانیشان عایدی نداشته است.»

علاوه بر ۴۸ معدن فعال، معدن «سرب و روی انگوران» نیز که بزرگترین معدن سرب و روی خاورمیانه محسوب می شود در مانیشان قرار دارد که بیش از ۷۰ سال است توسط حکومت ایران استخراج و استحصالات آن به استانهای فارس نشین مرکز کشور ارسال می شود و مردم منطقه نیز از فقر، بیکاری و محرومیت رنج می برند.

پیشتر منصور ملکی‌نژاد، شهردار سابق شهرستان مانیشان، در اعتراض به تاراج ۷۰ ساله «معدن سرب و روی انگوران» گفت: «با اینکه منطقه، هفتمین معدن سرب و روی جهان و اولین معدن سرب و روی خاورمیانه را در دل خود جای داده است، اما مبالغ حاصل از ارزش‌افزوده این شرکت‌ها نصیب شهرداری‌های کرمان و اصفهان می‌شود و به عبارتی مردم محروم مانیشان، سرشان بی‌کلاه می‌ماند.»

در آذرماه ۱۴۰۰ نیز اسکندر عابدینی رئیس شورای استان زنجان با انتقاد از غارت معادن استان زنجان توسط مرکزنشینان گفت: «تاکنون ریالی از محل عواید ناشی از فروش معادن شهرستان مانیشان برای عمران و آبادانی این منطقه هزینه نشده است.»

در دیماه ۱۴۰۰ جلیل جزونقی فرماندار مانیشان در گفتگو با فارس با بیان اینکه «درحال حاضر ۲۴۰ کیلومتر از راه‌های روستایی این منطقه خاکی است» خواستار پرداخت شدن سهم منطقه از معادن  شد.

گوناز تی وی

SH.A