ضرورت رهایی فعالین مدنی دربند و حفظ کرامت انسانی

آخرین خبرها

ضرورت رهایی فعالین مدنی دربند و حفظ کرامت انسانی – علی خیرجو

۱۴۰۰.۰۷.۲۸, ۰۷:۳۶

Gunaz.tv

جامعه ایران این روزها شرایط سختی راسپری میکند،زمان زیادی به تحویل سال نمانده ،چه بسیار خانواده هایی که بعلت دغدغه های معیشتی و تورم و گرانی لجام گسیخته در سال جاری،تصویری سیاه از زندگی بر ذهنشان نقش بسته و سهمشان از زندگی تنها زنده ماندن است.

گذشته ای نوستالژیک با آینده ای مبهم میهمان امروز ذهن هاست ،با این حال زندگی در معنای زنده بودن جریان دارد هر چند مشقت بار،هرچند ناجوانمردانه که از انسان ابزاری ساخته در پی تامین نیازهای اولیه و فراهم آوردن تکه نانی برای ادامه ی حیات.

اما در روزهای اخیر شیوع ویروس کرونای جدید و آمار بالای مرگ و میر ناشی از آن در کشور ایران، نسبت به سایر کشورها ادامه حیات فرد فرد جامعه را هم به چالش کشانده است، جامعه ای اتمیزه و فرد فرد گشته که در آن همه ی افراد در ماراتنی به نام پول و نان به دور از ارزش گزاریهای انسانی ومعنوی به رقابت خوانده شده اند،به طوری که مقوله سلامتی جسم و روان انسانها هم به عنوان بازاری برای کسب و کار در نظر گرفته میشود.

همه ی ما قبول داریم آنچه که جامعیت جامعه را بنیان مینهد ارزشهای فرهنگی و اجتماعی و کرامت انسانی است، جامعه به دور از مفهوم انسانیت ،فردی بی روح را میماند که جسمش هر آن در معرض تجزیه و فروپاشی است.

امروز جامعه ایران در وضعیتی باضریب هشدار بسیار بالا قرار دارد که نگرانی های جامعه جهانی را نیز بر انگیخته است.

نگرانی از وضع بهداشت جسمی و روانی پای ناظران بهداشت جهانی را هم به میان آورده است،چرا که جهان بشری اینروزها با مفهوم مشترکی به نام ویروس کرونا که حیات انسانها را تهدید میکند ،دست و پنجه نرم میکند، اما واژگانی وجود دارند که نگرش انسانها و ملتها در جغرافیاهای متفاوت نسبت به آنها فاصله زیادی از هم دارد و هرکدام طرحواره های ذهنی خود را از آن واژگان دارند یکی از این واژه ها کلمه زندانی است.

وقتی که بر زبان می آوریم هر کدام از ما بنا بر تجربیات و یا آموخته های خود در مورد یک زندانی آنرا در ذهن خود تجسم میکنیم.

اما هر چه باشد سختترین شرایطی را که تا به حال تجربه کرده ایم به آن نسبت میدهیم،اما وقتی ترکیب "زندانی سیاسی" را باهم در ذهن خود مرور می کنیم، شاید برای مردم عادی که در روزمرگیهای خود درمانده اند ،نتوان تصویری با تکیه بر داشته های ذهنی شان ارائه نمود.

چرا که سختی های مضاعفی بر یک زندانی سیاسی در این جغرافیا تحمیل میگردد.

به خصوص وقتی که این زندانی سیاسی فعالی ملی مدنی باشد که در راه احقاق حقوق ملی ،مدنی و ...ملت آذربایجان قدم در میدان مبارزه با ساختار تبعیض آمیز و مظالم سیاسی،اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی گزارده باشد،از طرف منطق سلطه مورد تنبیه وشکنجه قرار گرفته و به زندان و تبعید و محرومیت از امتیازهای اجتماعی محکوم گشته ودر زندان هم از حقوق یک زندانی برخوردار نمی باشد. وعلاوه بر خود زندانی سیاسی آذربایجانی خانواده ی وی هم مورد شکنجه های روانی قرار میگرند.

جامعه ی بین المللی با مطالعه در مورد تجربیات انسان ها وملت هاو حوادث تلخ و شیرینی که بر آنها گذشته سعی در ارائه مفاهیمی مشترک داشته تا انسانها در جغرافیاها و و جوامعی متفاوت، به برداشت مشترکی در مواجهه با مشکلات و مسائل حقوق بشری دست یابند و در مورد مسائل بشریت بی تفاوت نباشند.

اسناد حقوق بشری به نوعی چکیده ی سالها مطالعات در مورد بشر و آنچه بر بشر گذشته میباشد. در اسناد حقوق بشری افراد به صرف انسان بودن دارای حقوقی هستند، ازجمله حق حیات،آزادی،بهداشت ودرمان که این حقوق برای همه ی انسانهاست و زندانی بودن تغییری در رعایت این حقوق ایجاد نمیکند.

در ماده ی ۱۰ میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶سازمان ملل متحد که ایران نیز متعهد به اجرای آن میباشد بیان شده: "با کلیه ی افرادی که از حقوق خود محروم شده اند باید با انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی شخص انسان رفتار کرد"

در راستای تعهد به همین میثاق بنابر ماده ی ۹ مجموعه اصول اساسی مربوط به معالجه زندانیان اشاره شده که زندانیان باید به خدمات بهداشتی موجود در داخل کشور دسترسی داشته باشند،بدون آنکه به خاطر وضعیت قضایی خود دچار تبعیض شوند.

آنگونه که ما در ایران شاهد آنیم مواجهه تبعیض آمیز مسئولین قضایی کشور در مورد فعالین ملی مدنی زندانی آذربایجانی در شرایط موجود کشور است.

طی روزهای اخیر اخبار و گزارشهایی مبنی بر ابتلای چندین نفر از زندانیان در زندانهای کشور به ویروس کرونا همچون زندانهای اورمیه ،ائوین،رجایی شهر کرج،اهر و...و همچنین موارد منجر به فوت دست به دست میشود که مسئولین قضایی و سازمان زندانها تنها به تبدیل بعضی از بندها به قرنطینه اکتفا کرده اند.

آنطور که به نظر میرسد وآنچه که ما در سطح جامعه در پی شیوع ویروس کرونا شاهد هستیم حکایت از وضعیت وخیم زندانها میتواند داشته باشد، افرادی که سابقه بازداشت طولانی مدت یا محکومیت زندان داشته اند میدانند که فضای زندان فضایی بسته با امکانات بهداشتی درمانی حداقلی می باشد که امکانات و شرایط لازم در جهت رفع و مقابله با عوارض ناشی از ابتلای به انواع بیماریها به خصوص ویروس کرونا را ندارد.

ابتلای فرد یا افرادی به این ویروس منجر به شیوع آن در مدت زمان بسیار کم در بین همه زندانیان خواهدشد، همانطور که در ماده ۱۰ میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی و ماده ی ۹ مجموعه اصول اساسی مربوط به زندانیان برگرفته از آن آمده، زندانیان بدور از هر گونه تبعیض به خاطر وضعیت قضایی خود همچون زندانی سیاسی،عقیدتی،امنیتی بودن باید به خدمات بهداشتی ودرمانی و هر گونه اقداماتی در جهت حفظ سلامتی آنها دسترسی داشته باشند.

بنابراین در شرایط کنونی ،بهترین راه جلوگیری از ابتلای زندانیان به ویروس کرونا و حفظ سلامتی آنها اعطای مرخصی به آنها یا آزادی زندانیان هر چند به صورت موقت میباشد تا هم در آستانه ی سال نو بار روانی و نگرانی حاصل از شیوع کرونا در زندانها از دوش خانواده های فعالین ملی مدنی زندانی برداشته شود و هم خطر تهدید سلامت جسمی زندانیان به حد اقل ممکن برسد.

آنچه که در روزهای اخیر شاهد بوده ایم اعزام به مرخصی تعدادی از زندانیان سیاسی در شهرهای مختلف کشور بوده که سهم حرکت ملی آذربایجان و زندانیان سیاسی و مدنی آذربایجانی در حد صفر بوده، چرا که:

اولا بخشنامه اعطای مرخصی به زندانیان برای زندانیان سیاسی- امنیتی ای که کمتر از ۵ سال حبس دارند در نظر گرفته شده، در نفس این مساله تبعیض وجود دارد چرا که زندانیانی که به بیش از ۵ سال حبس محکوم شده اند به دلیل حبس طولانی مدت درمحیط زندان بیشتر در معرض ابتلا به کرونا هستند و با توجه به میزان حبس بالا بایستی آنها در اولویت قرار داده شوند

ثانیا با وجود اینکه بیش از ۳۰ فعال ملی مدنی آذربایجان در زندانهای ایران دوره محکومیت خود را سپری مینمایند فقط به دو تن از فعالین محبوس در زندان اهر مرخصی اعطا شده است.

بسیاری از فعالین ملی مدنی در زندانها روزهای سختی را سپری میکنندو خانواده های آنها و افکار عمومی ملت آذربایجان علاوه بر نگرانیهایی که خود از شیوع ویروس کرونا در سطح جامعه دارند،بار روانی ناشی از وضعیت وخیم وسخت زندانها راهم تحمل میکنند،

وضعیتی نامطلوب که دیگر مجالی برای ریسک کردن نمیدهد و مسئولین قضایی باید حساسیت شرایط موجود را درک کرده و هر چه سریعتر امکان آزادی فعالین ملی مدنی آذربایجانی را هرچند به صورت موقت فراهم نمایند.

امروز وظیفه همه ما در احترام به مقام انسان ،تلاش برای رساندن صدای فعالین ملی مدنی زندانی به گوش جهانیان است همانها که فریاد رسای مظلومیت ملت آذربایجان هستند.

و با مبارزه در راه احقاق حقوق ملی اجتماعی و مدنی قدم در راه دفاع از ارزشهای فرهنگی و کرامت انسانی و احترام به مقام انسان نهاده اند و بدینصورت به حفاظت ازجامعیت جامعه بشری و دفاع از حقوق بشر به پا خواسته اند.

علی خیرجو - ۱۳۹۸/۱۲/۱۴

گوناز تی وی

SH.A